Als iemand die onlangs als transmannelijk naar buiten kwam, wilde ik experimenteren met manieren om uitdrukking te geven aan de reis die ik had gemaakt. Voor mij symboliseerde het woord EQUAL drie dingen met betrekking tot het proces van geslachtsverandering in de publieke belangstelling van familie, vrienden en kennissen. Allereerst is er de wereldwijde strijd voor het verkrijgen van gelijke rechten in de samenleving. Ten tweede is er de strijd om door je familie en vrienden erkend te worden als gelijkwaardig aan de persoon die ze dachten dat je was. Ten slotte kwam ik een gevecht in mezelf tegen. Mijn eigen zelfbeeld was enigszins verbrijzeld omdat ik zo lang had gewerkt om dit deel van mezelf te onderdrukken omdat ik het niet als even geldig en succesvol kon zien in de samenleving. Mijn vertraagde coming-out werd niet alleen veroorzaakt door het stigma van de samenleving, maar ook door de manier waarop ik die had geïnternaliseerd. Het duurde even voordat ik de veiligheid die ik had als geliefde en gerespecteerde dochter en vriendin losliet en mezelf begon te zijn. Ik moest de stukjes van mijn verleden en heden bij elkaar rapen en stoppen om te proberen te leven volgens willekeurige regels die ik meende te moeten volgen.
Bij het maken van deze poster heb ik gewerkt zonder statief of monitor. Het was voor mij onmogelijk om in te schatten hoe de foto die ik maakte er uiteindelijk uit zou zien. Ik stelde me de verspreide stukjes van de spiegel voor om de verschillende stukjes van mijn verleden en heden weer te geven, terwijl ik probeerde mijn ware weerspiegeling erin te zien. Deze reflectie of dit zelfbeeld verandert natuurlijk voortdurend en het beste wat ik echt kan doen is gaan met wat goed voelt en de onvoorspelbare toekomst accepteren. Als je eenmaal de verwachtingen die de samenleving van je heeft verstrooid hebt, is er maar één ding dat je kunt doen: door te experimenteren ontdekken wat goed voelt.
De plaatsing van de tekst ‘Contemporary Poster Exhibition’ weerspiegelt de fysieke veranderingen die ik doormaak door mijn hormoontherapie. Een kleine snor en een sterkere kaaklijn zijn enkele van de eerste gezichtsveranderingen die ik ervaar, deze veranderingen zijn opwindend en geven me hoop voor de toekomst.