Het idee achter mijn experiment was om de ongelijkheid tussen door mannen gelezen mensen en door vrouwen gelezen mensen te visualiseren. We leven in een samenleving die wordt gedomineerd door mannen en sterk wordt beïnvloed door patriarchale structuren. De foto is gemaakt tijdens mijn experimentele ontwerpproces. Mijn oorspronkelijke experiment was om op de een of andere manier een foto van een jonge man te vernietigen. Ik zat in quarantaine, dus mijn mogelijkheden waren beperkt. Een poging om dit te bereiken was om de foto in een waterkoker te koken. Eigenlijk wilde ik de vernietiging van de foto gebruiken als output in mijn poster. Maar toen ik de foto maakte voor mijn procesdocumentatie, wist ik dat dit precies de foto was die ik voor mijn poster wilde hebben. Ik vond deze foto symbolisch voor het hele thema. Ik, als vrouw, kook het beeld van een man in een waterkoker. Hij kijkt me nog steeds hulpeloos aan door het raam. Maar ik als vrouw ben de sterkere in dit scenario. Op het eerste gezicht ziet de kijker een alledaags object, maar op het tweede gezicht ziet hij het ongewone aan dit beeld, wat hem aan het denken zet. Gendergelijkheid zal niet van de ene op de andere dag worden bereikt, het zal een lang proces zijn om daar te komen, maar tot die tijd ben ik blij als ik mensen op zijn minst kan laten nadenken over de situatie door naar mijn poster te kijken.