Touch is een woord die je op vele verschillende manier kan interpreteren. Ik heb ervoor gekozen om te xperimenteren met het gevoel en contact tussen twee mensen en de camera.
T
ouch = aanraking, gevoel en contact.
Iemand omhelzen, een knuffel geven is een bijzonder gevoel dat ik heel moeilijk kan omschrijven. Als ik nadenk over knuffels geven en krijgen kan ik mij die niet levendig inbeelden. Het blijven vage herinneringen die het extra warme gevoel zijn verloren. En net die vage herinneringen heb ik proberen vastleggen op beeld. Door te gaan spelen met de sluitertijd krijg je iets vluchtig/ schemerig, een soort waas die het verleden in dit beeld associeert. De zwart/wit weergave is nog een extra element die naar het verleden doet verwijzen. De twee mensen in het beeld zijn zo in elkaar vermengd dat ze eigenlijk niet meer duidelijk te onderscheiden zijn.
Het woord “touch” heb ik typografisch helemaal bewerkt. De letters zijn een soort grafisch element geworden die mee rondom het beeld zitten en op deze manier in interactie gaan. Voor de kleuren heb ik gekozen om te werken met iets opvallend. Die in contrast staat met het beeld.