Aanraken / voelen is een primaire levensbehoefte, net als eten en drinken. Intuïtief kruipt een kind bij papa of mama op schoot als het pijn heeft. We kalmeren of troosten elkaar met een schouderklop of een knuffel.
Bij een liefdevolle aanraking komen er hormonen vrij zoals endorfine (het gelukshormoon) en oxytocine (het verbindingshormoon). Het stimuleert ons psychisch welzijn, ons immuunsysteem, de spijsvertering en de stofwisseling. Het helpt om stress te verminderen en angst te reguleren. Een liefdevolle aanraking is ook in communicatie heel belangrijk, zeker wanneer woorden tekortschieten.
De coronacrisis, de bijbehorende maatregelen en de lockdown dwingt de mensheid in een (a)sociaal experiment. Mensen mogen elkaar niet of nauwelijks aanraken. Hoewel we sociale verbondenheid intact blijft via digitale toepassingen ontstaat er bij veel mensen huidhonger: de intense behoefte aan lichamelijk contact.